ΔρομολόγιαΖωντανή ΕικόναFacebookΙερά Μονή ΣέλτσουΗμερολόγιο
Αρχική σελίδα » Λίγα Λόγια... » Ιστορική Αναδρομή »
---

 



 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΩΝ

ΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
Η επάνω φωτογραφία του 1972 επί Προεδρίας Βασ. Καπερώνη ξεκίνησαν οι εργασίες ανέγερσης του Κοινοτικού Γραφείου με προσωπική εργασία και δαπάνες των κατοίκων πάνω σε προυπάρχουσα μελέτη και σχέδια που έγιναν με ενέργειες του αείμνηστου Δημητρίου Καλόγρια που διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητας από το 1964 μέχρι το 1968 οπότε και παύθηκε όλο το Κοινοτικό Συμβούλιο από την δικτατορία.
Κτίστηκε λίγο ποιο πίσω από εκεί που υπήρχε το κτίσμα του παλαιού κοινοτικού γραφείου το οποίο ξεκίνησε το 1955 περίπου άλλα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. αφέθηκε ημιτελές και σε μια δεκαπενταετία κατέρρευσε. Στην άλλη φωτογραφία φαίνεται το παλαιό κτίσμα στην πλατεία και οι χαρακτηριστικές ροδιές φορτηγών στη λάσπη. Αρκεί να κάνετε μία σύγκριση αυτής της φωτογραφίας με την σημερινή μορφή που έχει η πλατεία και θα καταλάβετε Βέβαια η πέτρα του χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του νέου. Το Έργο αυτό σταμάτησε και τις διαφιλονικίες για την μεταφορά της Έδρας της Κοινότητας στον οικισμό Γρέβιας, αφού απέκτησε μόνιμη στέγη πλέον. Συγκινητική είναι η εθελοντική εργασία όλων των κατοίκων μικροί μεγάλοι άντρες και γυναίκες βοήθησαν ή πρόσφεραν υλικά ή χρήματα για την αποπεράτωσή του. Πρώτοι στην προσπάθεια ο Παπαγιώργης και ο Δάσκαλος ο Αλέξανδρος Οικονόμου Την Πινακίδα του κτιρίου την δώρησε ο Χαρίσης Δ. ο Οικονόμου και η Πόρτα δωρεά υιών Θωμά Οικονόμου. Αυτή η φωτογραφία τα λέει όλα......
Είναι το μοναδικό δημόσιο κτίριο (πλήν των σχολείων) στο χωριό μας.


ΔΗΜΟΙ Ν. ΑΡΤΑΣ

Μετά την απελευθέρωση 24-6-1881, το τμήμα της Ηπείρου, μέχρι τον Άραχθο ποταμό, αποτέλεσε το νομό Άρτας.

Ο Νομός Άρτας χωρίστηκε σε 8 Δήμους:

1. Στο Δήμο Αρταίων 2. Στο Δήμο Πέτα 3. Στο Δήμο Ηρακλείας 4. Στο Δήμο Θεοδωρίας 5. Στο Δήμο Αγνάντων 6. Στο Δήμο Πραμάντων 7. Στο Δήμο Καλαρρυτών και 8. Στο Δήμο Τετραφυλίας με έδρα τη Βρεστενίτσα (Πηγές το χωριό μας δηλ.) και αργότερα την Μπότση (Μεγαλόχαρη),στον οποίον υπάγονταν τα εξής οχτώ χωριά. Βρεστενίτσα (Πηγές), Μηλιανά, Σεκλίστα (Ελάτη), Βρατσίστα (Καστανιά), Μουσιούντα (Μεσούντα), Καταβόθρα (Αστροχώρι), Μπότση (Μεγαλόχαρη) και Σουμερού (Μεσόπυργο), με 4.500 κατοίκους. Τα χωριά του Δήμου Τετραφυλίας τα ονόμαζαν και Άνω Ραδοβίζια.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Στις 29-5-1883 έγιναν οι πρώτες δημοτικές εκλογές. Οι δήμαρχοι εκλέγονταν για τέσσερα χρόνια και είχαν σπουδαίες αρμοδιότητες. Ασχολούνταν με όλες τις δημοτικές υποθέσεις. Έκαναν εισήγηση για τον διορισμό του Αστυνόμου. Φρόντιζαν για την είσπραξη των φόρων. Ενδιαφέρονταν για την λειτουργία των δημοτικών σχολείων διορίζοντας ακόμα και τους δημοδιδασκάλους. Διόριζαν το δημοτικό προσωπικό. Ακόμα και για στρατιωτικές υποθέσεις είχαν αρμοδιότητα και για δικαστικές (επέλυαν τις μικροδιαφορές των δημοτών) κλπ.

Στο δικό μας Δήμο Τετραφυλίας εκλέχτηκαν οι εξής Δήμαρχοι:

Στην πρώτη τετραετία (29-5-1883) –μέσα στην παρένθεση γράφω την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών- στην τρίτη (7-7-1891), στην τέταρτη (10-9-1895), στην πέμπτη (5-9-1899) και στην έκτη (7-9-1903) εκλέχτηκε ο συγχωριανός μας Νικόλαος Δημ. Γρέβιας (Κολιό-Γρέβιας). Στη δεύτερη τετραετία (5-7-1887) ο Σωτήριος Κοσσυβάκης από τη Μπότση (Μεγαλόχαρη). Και στη έβδομη τετραετία (1-7-1907) ο Αθανάσιος Λάιος, από τη Σεκλίστα (Ελάτη), τον οποίο λόγω πρόωρου θανάτου, αντικατέστησε ο Ιωάννης Ψυλλιάς, από τα Μηλιανά. 

ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Με διάταγμα της Κυβέρνησης Ελ. Βενιζέλου στις 19-8-1912 καταργήθηκαν οι Δήμοι της Χώρας (πλην των πόλεων) και επομένως και ο δικός μας, ο Δήμος Τετραφυλίας, ο οποίος διαιρέθηκε σε οκτώ κοινότητες (Βρεστενίτσας, Μηλιανών, Σεκλίστας, Βρατσίστας, Μουσιούντας, Καταβόθρας, Μπότσης και Σουμερού). Η δική μας Κοινότητα Βρεστενίτσας αποτελούνταν από τους γνωστούς συνοικισμούς, όπως είναι και σήμερα.

 Αυτό βέβαια έγινε, γιατί τότε δεν υπήρχε συγκοινωνία, οι αποστάσεις ανάμεσα στα χωριά ήταν μακρινές και η ταλαιπωρία των δημοτών για να μεταβούν στην έδρα του Δήμου πολλή μεγάλη. 

ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1950 

Στην περίοδο αυτή, από 19-9-1912, που συστήθηκαν οι Κοινότητες, μέχρι το 1950, το χωριό μας είχε τους εξής Προέδρους:

Από 9-2-1914, οπότε έγιναν κι οι πρώτες εκλογές, μέχρι το 1933 εκλέγονταν Πρόεδροι τα παιδιά του Δημάρχου Τετραφυλίας Κολιού Γρέβια. Στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εκλέγονταν ο Αθανάσιος (Νάσιος) Νικ. Γρέβιας και σε μικρότερο διάστημα ο Γεώργιος Νικ. Γρέβιας και ο εγγονός του Δημάρχου Νικόλαος Δημ. Γρέβιας.

Από το 1933-1936 κάθε χρόνο κι ένας από τους Νικόλαο (Νκολή) Αντωνάκη, Μήτσο Κοίλια, Γιαννακούλα Οικονόμου και Δημήτριο Μπάκα.

Το 1936-38 ο Νικόλαος Δήμος, το 1938-39 ο Νικόλαος Κοίλιας, το 1939-43 ο Δημοσθένης Βασιλείου, το 1943-44 ο Νικόλαος Δημ. Γρέβιας, το 1945 ο Μήτσο Κοίλιας, το 1945-47 ο Νικ. Δημ. Γρέβιας, το 1947-1948 ο Γεώργιος Ν. Κοίλιας και το 1949-50 ο Ηλίας Ιωάν. Οικονόμου. 

ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1998 

Στην περίοδο αυτή, δηλ. από το 1950 μέχρι το 1998, διατηρήθηκαν οι Κοινότητες. Η δική μας Κοινότητα διοικήθηκε από τους εξής Πρόεδρους, οι οποίοι εκλέγονταν κάθε τετραετία:

Το 1951, όταν έγιναν οι πρώτες μεταπολεμικές εκλογές, Πρόεδρος εξελέγη ο Ηλίας Ιωαν. Οικονόμου μέχρι το 1955.

Το 1955-59 εξελέγησαν και διοίκησαν το χωριό κατά σειράν τέσσερις Πρόεδροι, για ένα χρόνο ο καθένας: ο Αθανάσιος Αρκουμάνης, ο Χρήστος Κοίλιας, ο Ιωάννης Τσιρογιάννης και ο Δημήτριος Καλόγριας.

Το 1959-64 ο Νικόλαος Κ. Μπάκας.

Το 1964-68 ο Δημήτριος Καλόγριας.

Το 1969-72 ο Γεώργιος Δημάτσας (διορισμένος από τη δικτατορική Κυβέρνηση).

Το 1972-1974 ο Βασίλειος Καπερώνης (διορισμένος κι αυτός από την ίδια Κυβέρνηση).

Το 1974-75 ο δάσκαλος Αλέξανδρος Θ. Οικονόμου (διορισμένος από την μεταπολίτευση).

Το 1975-78 ο Θεοφάνης Γ. Αρκουμάνης

Το 1978-94, τέσσερις τετραετίες, ο Βασίλειος Καπερώνης (εκλεγμένος

Το 1994 μέχρι το 1998 ο Αθανάσιος Κ. Γρέβιας.

Από το 1998 καταργούνται οι κοινότητες και συνενώνονται σε Δήμους. Η κοινότητά μας μαζί με τις κοινότητες Μηλιανών, Ελάτης, Καστανιάς, Αστροχωρίου, Μεγαλόχαρης και Μεσόπυργου

συνενώθηκαν και αποτέλεσαν τον δήμο Τετραφυλίας, με έδρα το Αστροχώρι. Δηλαδή ο δήμος μας πήρε το ίδιο όνομα με τον παλιό Δήμο, από το 1881 μέχρι το 1912-13, μόνο που τώρα αποτελείται από ένα χωριό λιγότερο. Η Μεσούντα υπήχθη  στο Δήμο Αθαμανίας. 

ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1998 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2019.

Τον Οκτώβριο του 1998 έγιναν οι πρώτες δημοτικές εκλογές. Εξελέγη δήμαρχος ο συγχωριανός μας Αθανάσιος Κ. Γρέβιας.

Στη δεύτερη τετραετία, τον Οκτώβριο του 2002 επίσης εξελέγη δήμαρχος ο Αθ. Κ. Γρέβιας.

Και στην Τρίτη τετραετία εξελέγη δήμαρχος ο Αθ. Κ. Γρέβιας. Δυστυχώς όμως στις 15 Γενάρη του 2008 αιφνιδίως απεβίωσε ο Δήμαρχός μας και στη θέση του εξελέγη ο Μιχαήλ Δημ. Γκούζιας από τα Μηλιανά μέχρι το 2010.

Το 2010 με το σχέδιο Καλλικράτης έγινε συνένωση των Δήμων και σ’ όλο το Ν. Άρτης έμειναν μόνο τέσσερις Δήμοι. Ο Δήμος Αρταίων, ο Δήμος Νικολάου Σκουφά, ο Δήμος Κεντρικών Τζουμέρκων και ο Δήμος Γεωργίου Καραϊσκάκη. Δηλαδή ο Δήμος Τετραφυλίας ενώθηκε με το Δήμο Καραϊσκάκη και Ηρακλείας και αποτέλεσε ένα Δήμο με την επωνυμία Δήμος Γ. Καραϊσκάκη, με έδρα την Άνω Καλεντίνη.

Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2010 δήμαρχος του Δήμου Γ. Καραϊσκάκη εξελέγη ο Δημήτριος Γαλλίκας από τα Μηλιανά.

Το 2014 και 2019 δήμαρχος του Δήμου Γ. Καραϊσκάκη εξελέγη ο Περικλής Μίγδος απο το κλειδί Άρτας.

Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι διοίκησαν τον τόπο μας, τους Δήμους μας, την Κοινότητά μας με κόπους, με δυσκολίες, χωρίς μεγάλη βοήθεια του Κράτους, με ανιδιοτέλεια και με αγάπη μεγάλη στους συγχωριανούς τους.

Άνθρωποι χωρίς να έχουν πολλές γραμματικές γνώσεις οι περισσότεροι, αλλά με δυναμικότητα και ηγετικό κύρος κέρδιζαν τις εκλογές και πρόσφεραν το είναι τους για το καλό της πατρίδας μας.

Ευχαριστίες λοιπόν και ευγνωμοσύνη οφείλουμε σε όλους αυτούς «τεθνεώτας και ζώντας» και ευχόμαστε «αιωνία η μνήμη» στους πρώτους και υγεία και δύναμη για συνέχιση του έργου τους στους δεύτερους.

Γεώργιος Χρ. Γρέβιας

Δάσκαλος

 


Οι αρχικοί αγοραστές της περιοχής Πηγών Άρτας.

 Η περιοχή των Πηγών αγοράστηκε αποκλειστικά από τους τότε κατοίκους του,απο τον τούρκο κατακτητή.

 

 


Διοικητικές Μεταβολές Διαμερίσματος Πηγών (1912-2001)

ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΗΓΩΝΣΦΡΑΓΙΔΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΗΓΩΝ

Κ. Βρεστενίτσας

  • 25/8/1912: Σύσταση της Κοινότητας με έδρα τον οικισμό Βρεστενίτσα
  • 2/5/1927: Ο οικισμός Βρεστενίτσα της Κοινότητας μετονομάζεται σε Πηγαί
  • 2/5/1927: Η Κοινότητα μετονομάζεται σε Κοινότητα Πηγών

Κ. Πηγών

  • 2/5/1927: H Κοινότητα προήλθε από τη μετονομασία της Κοινότητας Βρεστενίτσας
  • 16/10/1940: Αναγνώριση του οικισμού Παλαιομύλια και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 16/10/1940: Αναγνώριση του οικισμού Χουτιανά και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 16/10/1940: Αναγνώριση του οικισμού ’γιος Βασίλειος και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 16/10/1940: Αναγνώριση του οικισμού ’γιος Νικόλαος και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 16/10/1940: Αναγνώριση του οικισμού Γρέβια και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 16/10/1940: Αναγνώριση του οικισμού Κονάτσια και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 7/4/1951: Αναγνώριση του οικισμού Γλύνικα και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 19/3/1961: Αναγνώριση του οικισμού Τσερκούβιανα και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 14/3/1971: Ο οικισμός Γλύνικα καταργείται.
  • 19/1/1973: Ο οικισμός Κονάτσια της Κοινότητας μετονομάζεται σε Αηδονιά
  • 19/1/1973: Ο οικισμός Γρέβια της Κοινότητας μετονομάζεται σε Μηλέαι
  • 19/1/1973: Ο οικισμός Τσερκούβιανα της Κοινότητας μετονομάζεται σε Ιτέα
  • 5/4/1981: Αναγνώριση του οικισμού Κασιανός και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 17/3/1991: Αναγνώριση του οικισμού Δίλοφο και προσάρτηση του στην Κοινότητα
  • 4/12/1997: Η Κοινότητα καταργείται και συνενούται με το Δήμο Τετραφυλίας

 


ΡΑΔΟΒΙΖΙΑ

Τα χωριά του Άνω Ραδοβυζίου αποτέλεσαν το Δήμο Τετραφυλίας. Συγκεκριμένα τα χωριά αυτά, κατά αλφαβητική σειρά ήταν τα εξής: Βρατσίστα (Καστανιά), Βρεστενίτσα (Πηγές), Καταβόθρα (Αστροχώρι), Μεσούντα, Μηλιανά, Μπότση (Μεγαλόχαρη), Σεκλίστα (Ελάτη) και Σουμερού (Μεσόπυργος).

Τα χωριά του κάτω ραδοβυζίου αποτελούν το Δήμο Ηρακλείας. Συγκεκριμένα τα χωριά Διχομοίριον, Καλεντίνη, Ρετσιανά.


ΑΡΤΑ
Στην αρχαιότητα η περιοχή του νομού Άρτας ονομαζόταν Αμβρακία. Το όνομα αυτό προήλθε από τον Θεσπρωτό άρχοντα Άμβρακα, εγγονό του Ηρακλή Άμβρακα ή της κόρης του Μελανέως Αμβρακίας. Υπέστη μεγάλες καταστροφές στους αρχαίους χρόνους, ενώ καταστράφηκε και από τους Ρωμαίους. Μεγάλη ακμή γνώρισε τον 12ο αιώνα, όταν η πόλη της Άρτας έγινε πρωτεύουσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Την περίοδο αυτή σημειώθηκε άνθιση όλων των τεχνών στην περιοχή, όπως πιστοποιούν μερικά πολύ σημαντικά κειμήλια. Κατελήφθη από τους Σέρβους και κατέληξε στα χέρια των Τούρκων το 1449. Το 1796 υποτάχθηκε στον Αλή Πασά, που την κράτησε κάτω από αβάσταχτες συνθήκες σκλαβιάς ως το 1821. Το 1881 ελευθερώθηκε από τους Τούρκους και ενώθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου.




 ΣΕΛΤΣΟ
Μετόχι του μοναστηριού Ροβελίστας, στον νομό Άρτας, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Το καθολικό του μοναστηριού είναι καμαροσκέπαστο, χωρίς τρούλο, και έχει νάρθηκα και ξυλόγλυπτο τέμπλο. Σώζεται επίσης ο περίβολος και ερειπωμένα κελιά. Ιδρύθηκε και ιστορήθηκε το 1697, όπως αναφέρει επιγραφή που βρίσκεται στην είσοδο του καθολικού. Στο μοναστήρι έγινε, το 1804, ο «χαλασμός» των Μποτσαραίων από τα στρατεύματα του Αλή πασά. Ενώ τα γυναικόπαιδα γκρεμίστηκαν στο βάραθρο του Αχελώου, η φρουρά, ύστερα από άμυνα τεσσάρων μηνών, επιχείρησε έξοδο. Τότε σκοτώθηκαν μεταξύ των άλλων ο Γιούσης και Γιαννάκης Μπότσαρης, η Ελένη Μπότσαρη, κόρη του Νότη, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε.

 

___________www.pigesartas.gr__________

 

Παρασκευή, 22 Σεπτεμβρίου 2023


---
Επισκέψεις: Σχετικά | Copyright Apostolis 2007-2022 | powered by Konnos